วันจันทร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2553

>>อยากให้อ่าน

แด่ผู้บริหาร (หลัก 4 ถึง)

หนึ่งมือถึงสองใจถึงฟังตระหนัก
สามเงินถึงพึงฟูมฟักดุจมนต์ขลัง
เมื่อสามถึงครบถ้วนมีพลัง
ถึงที่สี่คือบารมีมีมาเอง
...........................................
แด่มนุษยชาติ (4 อย่า)

อย่าทะเลาะกับนายเหมือนก่อไฟเหนือลม
อย่าพกของคมไม่มีฝัก
อย่าปล่อยคนรักให้อยู่คนเดียว
อย่าเที่ยวพูดเรื่องไม่จริงกับคนอื่น
...........................................
แด่ศิษย์ (3 อย่า)

อย่าเป็นศัตรูกับครู
อย่าดูถูกเพื่อน
อย่าเรียนโดยไม่คิด
...........................................
แด่ปาก ( 3 จง)

จงพูดกับน้อยคน
จงพูดให้น้อยเรื่อง
จงพูดให้น้อยคำ
...........................................
แด่คนแก่

ตอนกลางวันก็จะคิดว่าเมื่อไรจะค่ำ
เมื่อเวลากลางคืนก็จะคิดว่าเมื่อไรจะสว่าง
...........................................
แด่ผู้กล้า

ก่อนขึ้นหลังเสือ ควรเรียนรู้วิธีลงจากหลังเสือเสียก่อน
และอย่าลืมว่าการลงจากหลังเสือจะง่ายมากถ้ารู้วิธีหักเขี้ยวเสือ
แต่มีผู้กล้าน้อยคนนักที่จะเรียนรู้วิธีหักเขี้ยวเสือได้สำเร็จ
...........................................
คาถาแคล้วคลาด

(ท่องหลังจากลงเวลาปฏิบัติราชการทุกวันศักดิ์สิทธิ์นักแล)
“เวรนอน สอนเช้าแล้วเราจะปลอดภัย ได้รับคำสั่งใดๆ
ถ้าไม่ใช่ประธานและเลขาฯ อย่ากังวล”
“เวรนอน สอนเช้าแล้วเราจะปลอดภัย ได้รับคำสั่งใดๆ
ถ้าเป็นประธานและเลขาฯ อย่าทิ้งงาน”
...........................................
สำหรับพ่อ-แม่

เมื่อท่านจะมีลูกท่านกำลังจะมีเจ้านายผู้ยิ่งใหญ่
แล้วท่านต้องเป็นทาสผู้ยิ่งใหญ่เมื่อลูกของท่านเกิดมา
...........................................
สำหรับคู่รัก

เมื่อคิดจะแต่งงาน ก็จงลืมคำว่าเสรีภาพ
...........................................
แด่นักบริหาร

ถ้าท่านทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก
ท่านก็เป็นนักบริหาร
ถ้าท่านทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่
ท่านเป็นได้แค่นักการ
...........................................
แด่คุณครู

ขอบูชาคุณครูผู้สั่งสอน
ด้วยบทกลอนพรรณาภาษาศิลป์
กราบคุณครูผู้เมตตาเป็นอาจิณ
ดุจวารินดับร้อนช่วยผ่อนคลาย
ข้อข้องใจใดใดได้ไต่ถาม
ทุกโมงยามเหน็ดเหนื่อยมิรู้หาย
เฝ้าสอนศิษย์ห่วงศิษย์มิรู้วาย
ไม่กลับกลายผ่อนผันเนิ่นนานปี
...........................................
แด่ครูดีเด่น

ท่านเป็นแสงแวววาวยามฟ้าหม่น
ท่านเป็นเพชรค่าล้นหลากหลายสี
ท่านเป็นครูที่น่ารักและแสนดี
ทั้งท่วงท่าพาทีช่างงดงาม
ยามท่านสอนเอาใจใส่ในการสอน
ทุกบทตอนท่วงท่าน่าเกรงขาม
ในห้วงลึกแห่งใจท่านแสนงาม
ในเมื่อยามสอนศิษย์ติดตรึงตา
ท่านมีมนุษย์สัมพันธ์อันล้ำเลิศ
ศิษย์ชูเชิดด้วยรักเป็นหนักหนา
เป็นปูชนียบุคคลควรบูชา
ชาว”เทคนิค”ถ้วนหน้าต่างชื่นชม
...........................................
แด่ความหยาบคาย

คุยกันด้วยภาษากักขฬะ
ไม่ลดละเลิกอะไรทั้งสิ้น
ภาษาเลวใจเลวต่ำกว่าดิน
ไร้สิ้น ภาษาคนดี
หัวใจกระด้างและต่ำ
ใครพบก็จำหลีกหนี
เขากลัวเขาเกลียดสิ้นดี
กิริยาพาทีแสนเลว
ประพฤติแสนต่ำสิ้นดี
พาทีก็แสนแหลกเหลว
ใฝ่ต่ำใฝ่ทำแต่ความเลว
ชีวิตแหลกเหลวตลอดกาล
ขอเทิดคนดีทั้งหลาย
จงละลายความชั่วจงผลาญ
ให้ความดีคงอยู่นานแสนนาน
จงผลาญวาจาชั่วสิ้นไป
...........................................
แด่ผู้ปิดทองหลังพระ

ยืนหน้าชั้นขาสั่นตาลาย
ตั้งแต่เช้าจนสายจนค่ำ
วันแล้ววันเล่าที่ทำ
เหน็ดเหนื่อยไม่พร่ำนำพา
มือเขียนปากก็สอนไป
ไม่เคยจะใฝ่ฝันหา
ยศตำแหน่งหรือชั้นเงินตรา
ไม่เคยพึ่งพาสื่อใดใด
ทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี
พาทีสอนศิษย์ให้ได้
ถ้าสอนอย่างไรลงไป
ทำได้ตามที่สอนจริง
ไม่สอนอีกอย่างทำอย่าง
อบายมุขต่างต่างไม่สุงสิง
อุปกรณ์การเรียนมีค่าจริง
ทุกสิ่งก็คือตัวเรา
ไม่คดไม่คอรัปชั่น
เพราะมันทำให้อับเฉา
ไม่เคยเสนอหน้าเรา
ให้เขาเห็นว่าเราดี
จะปิดทองหลังพระต่อไป
ไม่ทุกข์ไม่วุ่นวายหน่ายหนี
เมืองไทยสุขเกษมเปรมปรี
คนปิดทองหลังพระมีอยู่จริง
...........................................
ถ้าท่านเป็นผู้นำ หรือผู้บริหาร
ท่านต้องตอบคำถามเขาให้ได้
กรณีที่ท่านสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาทำงาน
แล้วมีคำถาม ๆ ท่านว่า
ถ้าทำแล้วจะมีผลดีอย่างไร
ถ้าไม่ทำจะมีผลเสียอย่างไร
คำถามเช่นนี้ลูกน้องบางคนไม่กล้าถาม
แต่ผู้บริหารควรจะชี้แจงได้
เมื่อมีการมอบหมายงาน
...........................................
“บางคนรู้จักคนทั้งโลก แต่ไม่รู้จักตัวเอง”
“บางคนทำได้ทุกอย่าง ยกเว้นทำความดี”
“คนที่น่าสงสารคือคนที่ยกย่องคนเลว และน่าสงสารที่สุดถ้าเหยียดหยาดคนดี”
“คนไม่รู้ จะพูดได้ทุกอย่าง คนที่รู้จะพูดได้เฉพาะเรื่องที่ตนรู้เท่านั้น”
...........................................

ที่มา: เมื่อวาน วันนี้ พรุ่งนี้ ของ ณรงค์ วงศาเลิศ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น